گزارش سخنرانی دکتر آلبودویرج در آمفی تئاتر دانشکده کشاورزی

گزارش سخنرانی دکتر آلبودویرج در آمفی تئاتر دانشکده کشاورزی


گزارش سخنرانی دکتر آلبودویرج در آمفی تئاتر دانشکده کشاورزی

    گزارش سخنرانی دکتر آلبودویرج در آمفی تئاتر دانشکده کشاورزی
مراسم با تلاوتی آیاتی چند از کلام ا... مجید آغاز شد. سپس آقای دکتر معلمی ریاست محترم دانشکده به جایگاه رفت و ضمن خوش آمدگویی به حاضران، زندگی­نامه مختصری از آقای دکتر آلبودویرج شرح داد. ایشان سال 1355 از دانشکده کشاورزی دانشگاه جندی شاپور (شهید چمران کنونی) در رشته ماشین­های کشاورزی فارغ التحصیل شد، و در همان سال به آمریکا رفت و در آن جا دو مدرک فوق لیسانس ماشین­های کشاورزی و زراعت و مدرک دکترای رشته فیزیولوژی میوه­ها گرفت. متأهل و دارای دو پسر به نام های امید و ایمان است.

پس از دکتر معلمی دکتر آلبو دویرج به جایگاه رفت و موضوع سخنرانی خود را با موضوع تحلیل پیدایش کشاورزی در جنوب غرب ایران و با عبارت «دهلران کجاست؟» آغاز کرد:

هلال حاصلخیزی که از جنوب سوریه شروع شده و با گذشتن از جنوب ترکیه و کردستان عراق به ایلام و خوزستان و میانرودان منتهی می­شود در تول 8 هزار سال پیش تاکنون خاستگاه پرورش دانه­ های خوراکی و مطیع کردن حیوانات اهلی بوده است. برای اولین بار در تاریخ بشر درتپه های باستانی دهلران .دانه های خوراکی کشت می شده است.

برای نخستین بار فرانسویان در دهه 1930 به مطالعه باستان­شناسی منطقه دهلران پرداختند؛ با وقوع جنگ جهانی اول این مطالعات ناتمام ماند تا اینکه در دهه1960 آمریکایی­ ها به تحقیقات باستانی دراین منطقه دست زدند. بر اساس مطالعات انجام شده مشخص شده است که در8 هزار سال پیش، در تپه های علی کش در دهلران اولین بذر اصلاح ­شده جو کشت می شده است. همچنین، چوپانی و اهلی کردن حیوانات به منظور تأمین لبنیات، چربی و پروتئین حیوانی، در 12 هزار سال پیش در این منطقه آغاز شده است.

چه عواملی زمینه ساز این موضوع بوده است؟ تنوع آب و هوایی، رودخانه­ های پرآب دویرج و میمه و چشمه های فراوان از جمله چشمه های معدنی آب گرم(سرگرو)، وجود چشمه قیر و خاک­ های حاصل خیز نفوذپذیر و متخلخل، از جمله این عوامل بوده اند. در زمان هخامنشیان از قیرِ چشمه ­های قیر برای قیراندود کردن کشتی­ ها و توسعه ناوگان دریانوردی بهره می­ برده اند و همین امر باعث شد تا دهلران در کانون توجه امپراتوری هخامنشی قرار بگیرد. در تاریخ معاصر نیز همزمان با اکتشاف نفت در ایران، انگلیسی ها با ساختن ریل آهن مبادرت به انتقال قیر از چشمه های قیر به بصره و از آنجا به کشور خودشان می کردند.

وفور نعمت در دشت دهلران باعث شد تا بسیاری از مردم میانرودان به این خطه مهاجرت کنند و در دوره­ هایی از تاریخ شاهد رشد جمعیت شهرنشین در آن باشیم. شهر تاریخی اور در 60 کیلومتری غرب دهلران واقع بوده است.

در دهه 1960 میلادی دکتر نیلی و دکتر رایت از آمریکا به کاوش ­های باستانی در دشت دهلران پرداختند. حاصل کار آن دو کتاب با عنوان های Elamite and achaemenid settlement on the Deh Luran Plain و Early Settlement and Irrigation on the Deh Luran plain است که آقای دکتر در این جلسه آن­ها را با خود به همراه آورده بود و می­گفت که با خود عهد کرده است تا آنها را به فارسی ترجمه کند. آنان در این کتاب کل مساحت دشت دهلران را بالغ بر 940 کیلومتر مربع تخمین زده ­اند.طبق تئوری دکتر نیلی و دکتر رایت چون رودخانه­ های فصلی میمه و دویرج در زمستان شیرین و در تابستان شور هستند، این شوری و شیرینی باعث گوناگونی گیاهان و درختان در این منطقه شده است. مردم این منطقه در 5200 سال پیش از میلاد کتان، عدس، جو و گندم می کاشته ­اند. گز، کهور و شیرین بیان هم در وسعت زیاد در این منطقه وجود داشته است. این­ها نشان می دهد که ساکنان این منطقه از نظام مهندسی آبیاری بهره می­ برده اند و با ریاضیات و محاسبات عددی سَروسرِّی داشته ­اند، چرا که این گیاهان نمی ­توانند به صورت دیم کشت شوند.

از دیرباز غزال، گوسفند وحشی، گراز وحشی و بز کوهی هم در این منطقه وجود داشته است. اولین نشانه­ های چوپانی و اهلی کردن حیوانات از 10 هزار سال پیش به این سو در این منطقه بدست آمده و این نشان می دهد که فن نگهداری حیوانات در این ناحیه به بشریت عرضه شده است.

انقلاب سبز در هند شکست خورد. چون از نظر بذر و تکنولوژی به شدت وابسته به کشورهای غربی بود و این کشور توان پرداخت هزینه های سرسام آور جابجایی محصولات کشاورزی و انبارداری و نگهداری آن­ها را نداشت. این­ها همه نشان می­ دهد که راه توسعه پایدار، ایستادن روی پای خود است.

دکتر آلبو دویرج از این موضوع نتیجه می­گیرد که با توجه به پیشینه غنی کشور ما که در بالا گوشه ه­ای از آن گفته شد، باید بکوشیم تا ضمن بهره ­برداری از جدیدترین مِتُدها و روش ­های کشاورزی، به خودکفایی و خود اتکایی بیندیشیم و از داشته ­هایمان بیشترین بهره را ببریم تا بتوانیم در برابر چالش­ های پیش رو مانند خشک­سالی، بالارفتن هزینه­ های انتقال مواد غذایی، کم­ آبی، گرمایش زمین، گرسنگی و قحظی در امان بمانیم.

تأکید ایشان بر بومی­ سازی تکنولوژی و استفاده از منابع و سرمایه-های نهفته داخلی و توجه ویژه به توسعه طبیعی پایدار است. پس از پایان صحبت­ های دکتر، جلسه با پرسش و پاسخ حاضران ادامه یافت.